ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းပန္းေတြက ကြ်န္ေတာ္နဲ႕ေ၀းတဲ့အရပ္မွာပြင့္တယ္

ဘာ့ေျကာင့္မွန္းမသိဘူး ထူးထူးဆန္းဆန္း ကြ်န္ေတာ့္ရင္ေတြခုန္တယ္ ။ သာမာန္အေနအထားမ်ိဳးနဲ႕ မမ ေလ်ွာက္လာခဲ့တာ ။ အိပ္ရာ၀င္ပံုျပင္ေတြထဲက မင္းသမီးေလး ကိုယ့္မ်က္စိေရွွွ႕ကိုေရာက္လာသလို ၊ အသက္ကို ဖ်တ္ခနဲ တစ္ခ်က္ရွဴရံုနဲ႕ ေနာက္ဆယ္ဘ၀စာ လံုေလာက္သြားခဲ့ျပီ ။ ကြ်န္ေတာ္ ေသေသခ်ာခ်ာ သိမ္းဆည္းခဲ့တယ္ ။ မျကားဘူးတဲ့ အသံေလးကို တစ္ေယာက္တည္း ခ်ီးမြမ္းခန္းေတြဖြင့္ရင္း ကိုယ္ျကိုက္တဲ့ လက္ဖက္ရည္ေတြေတာင္ ေအးစက္ကုန္တဲ့အထိ ဂုဏ္ေတာ္အထပ္ထပ္နဲ႕ ထပ္ပတ္ေနမိတယ္ ။ ကြ်န္ေတာ္ေနေကာင္းပါတယ္ေနာ္လို႕ သူငယ္ခ်င္းေတြက ေျပာတယ္ ။ ခံစားမွဳေတြနဲ႕ ကင္းကြာစျပဳေနတာ မမနဲ႕ စေတြ႕တဲ့အခ်ိန္ထဲကလို႕ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္ ။ ကြ်န္ေတာ့္ကိုယ္ေစာင့္နတ္ကေတာ့ နွာေခါင္းရွံဳ႕ရင္း ပါးစပ္ကလည္း ဘာေတြမွန္းမသိဘူး တစ္တြတ္တြတ္နဲ႕ ျမည္တြန္ေတာက္တီးေနေတာ့တာပဲ ။ သူ႕ကိုယ္လည္း ဂရုစိုက္မအားပါဘူး ။ အသက္ရွင္ျခင္းက မမအေျကာင္းေတြနဲ႕ပဲ လံုေလာက္ေနျပီပဲ ။ ဘာဆိုဘာမွလည္း ကြ်န္ေတာ့္အသက္ရွင္ျခင္းအတြက္ အေထာက္အပံ့တစ္စံုတစ္ရာမွ မေပးစြမ္းနိုင္ေတာ့ပါဘူး ။ မမ လာေနက်လမ္းေလးဟာ ကြ်န္ေတာ့္ေမ်ွာ္လင့္ျခင္းေတြရဲ႕ ရင္ေငြ႕ကိုလံွဳတယ္ ။ အနားတစ္၀ိုက္က သစ္ပင္ေတြက မမရဲ႕ အလွတရားနဲ႕ စိမ္းလန္းေနတယ္ ။ ပတ္၀န္းက်င္ဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရမွာ ကြ်န္ေတာ္က မမတစ္ေယာက္တည္းကုိပဲ ျမင္ေနမိိပါတယ္ ။ ကြ်န္ေတာ္ ရင္ေတြခုန္တယ္ ။ အရက္မေသာက္ဘဲ ၊ နွလံုးေရာဂါမရွိဘဲ ကြ်န္ေတာ္ဟာ မမအေျကာင္းေတြ ေတြးလိုက္တာနဲ႕ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ရင္ေတြခုန္ေနေတာ့့တာပဲ ။ မနက္ခင္းေတြက မမရဲ႕ အေျကာင္းအရာေတြနဲ႕ ကြ်န္္ေတာ့္ဆီ ၀င္လာတယ္ ။ ညေတြရဲ႕ ေကာင္းကင္ယံက မမရဲ႕ ပံုရိပ္ေတြနဲ႕ လင္းပ ေနျကတယ္ ။ ျကယ္ေတြ က မမရဲ႕ တည္ရွိျခင္းနဲ႕ တဖ်တ္ဖ်တ္ထက္ ပိုျပီးလက္တယ္ ။ လမင္းလည္း မမရဲ႕ အလင္းကိုမွီျပီး ကမာၻကို ျပန္အလင္းမ်ွေ၀ေပးေနတယ္ ။ မမအတြက္ ကြ်န္ေတာ္ ဂုဏ္ယူပါတယ္ ။ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းဆိုတာ မမရဲ႕ အသက္ရွဴသံေတြျကားမွာ ကိန္း၀ပ္ေနပါတယ္ မမ ။ ကြ်န္ေတာ္ လမ္းေတြေလ်ွာက္ရင္း မမရဲ႕ အေတြးေတြထဲမွ ခဏခဏ လမ္းေပ်ာက္ေပ်ာက္ေနရတယ္ ။ ကြ်န္ေတာ္က ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြကုိသာ ရဲေဆးတင္ခဲ့မိတဲ့ေကာင္ပါ မမ ။ မေရးရေသးတဲ့သီခ်င္းေတြထဲမွာသာ သံစဥ္ေတြလွပေနရျပီး စစ္ပြဲေတြမျဖစ္တဲ့ကမာၻမွာ က်ည္ဆံခြံလိုက္ေကာက္ေနမိတဲ့ေကာင္ေပါ့ ။ ကြ်န္ေတာ့္ေရွ႕မွာ စြန္တစ္စင္းအသက္ကုန္သြားတယ္ ။ ေလျပည္ညွင္းေတြလည္း ေလမုန္တိုင္းေတြနဲ႕ မဂၤလာေဆာင္သြားျပီ ။ တစ္ကိုယ္ေတာ္ေဖ်ာ္ေျဖပြဲကို တစ္ေယာက္တည္း ထုိင္ျကည္႕ေနရသလို ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕အျဖစ္ကို ကိုယ္ေစာင့္နတ္ေတာင္ မသိလိုက္ဘူး မမ ။ ကံျကမၼာက က်ီစယ္ရံုသက္သက္ အေပ်ာ္သေဘာနဲ႕ စေနာက္လိုက္တယ္ထင္တယ္ ။ ကြ်န္ေတာ္ေရွ႕တည္႕တည္မွာပဲ ျဗဳန္းစားျကီး ေနထျကတ္တယ္ ။ ကားေတြပိတ္ကုန္လုိ႕ လမ္းဆင္းေလ်ွာက္လည္း လူေတြနဲ႕ ပိတ္ေနတယ္ ။ မမကိုေတာ့ ျမင္ေနရတယ္ ။ ဘယ္ေလာက္အကြာအေ၀းမွာပဲ မမရွိိေနေန ကြ်န္ေတာ့္မ်က္လံုးေတြထဲမွာ အျမဲ ျမင္ေန ေတြ႕ေနရပါတယ္ ။

အျမဲလည္း ရင္ေတြခုန္ေနမိပါတယ္ မမရယ္ ။ ဒါေတြ မမ မသိခဲ့ပါဘူး မမ ။  ညစဥ္ညတိုင္းလည္း အိပ္မက္ေတြ မက္ေနမိတယ္ ။ ကြ်န္ေတာ္မေတြးဘဲ သိေနတဲ့ တစ္ခုတည္းေသာအေျကာင္းအရာက မမေပါ့ ။ ကြ်န္ေတာ္က စိတ္ျကမ္းပါတယ္ ။ ဆန္က်င္ဘက္ဆန္ဆန္ပဲ နွလံုးသားက နုတယ္ ။ ရုပ္ျကမ္းျကီးနဲ႕ ႏြဲ႕တယ္လို႕ပဲေျပာေျပာ ။ မမနဲ႕ပက္သက္လာရင္ စိတ္မခိုင္တတ္တာက ဘယ္ဘ၀ရဲ႕၀ဋ္ေျကြးလဲေတာ့မသိဘူး ။ စစ္မတိုက္ခင္ကတည္းက ရွံဳးေနမိတဲ့ေကာင္ေပါ့ ။ အလံျဖဴေတာ့မျပခ်င္ဘူးမမ ။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကိုပဲ ဖလွယ္မွဳျပဳခ်င္ပါတယ္ ။ ေန႕ေကာင္းရက္ျမတ္သာမသာ ကြ်န္ေတာ္မသိပါဘူး ။ ခ်စ္တာတစ္ခုတည္းကိုပဲ မက်က္ပဲ အလြတ္ရေနမိတဲ့ေကာင္ပါ ။ ဆယ္တန္းမွာ ဂုဏ္ထူးမထြက္ခဲ့ေပမယ့္ ဂုဏ္ထူးထြက္ေလာက္ေအာင္ သတိရျခင္းအေျကာင္းတရားေတြက သာလြန္မ်ားျပားတယ္ ။ တစ္ေယာက္တည္း လမ္းေလ်ွာက္ရင္း ေဘးခ်င္းကပ္အေနအထားမွာ မမရွိေနတယ္ဆိုျပီး စိတ္ကူးျကည္႕တယ္ ။ လမိုက္ညရဲ႕ေကာင္းကင္ဟာ လျပည္႕ညကိုေက်ာ္လြန္ျပီး လင္းလာလိုက္တာ ။ အိပ္စက္ေနတဲ့ျကယ္ေတြပါ တစ္ျပိဳင္နက္တည္း မ်က္စိဖြင့္လာျကတယ္ ။ လမ္းေပၚကကေလးေတြက ေဆာ့ျမဲအတိုင္း ေဆာ့ေနျကတယ္ ။ ကြ်န္ေတာ္ ရင္ထဲအသည္းထဲကေန လွိဳက္လွဳိက္လွဲလွဲ ျပဳံးမိတယ္ ။ မနက္ျဖန္ကိုေမာင္းနွင္တဲ့အင္ဂ်င္ဟာ ဒီေန႕နဲ႕ လည္ပတ္ေနခဲ့ပါျပီ မမ ။ ဒါေပမယ့္လည္း မမရယ္… ျကယ္အေျကြေစာင့္ရင္း အုန္းသီးေျကြျကမ်ိဳးေတာ့ ဘယ္သူမွ မလိုခ်င္ျကပါဘူးေလ ။ ကြ်န္ေတာ္ဟာ အုတ္တစ္ခ်ပ္ေတာင္မရွိဘဲ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႕ပဲ တုိက္ေဆာက္ေနမိတဲ့ေကာင္ပါ ။ လိုအပ္ေနတဲ့သဲပြင့္ေနရာမွာ မမရဲ႕ အမုန္းတရားေတြကို အစားထိုးခဲ့မိတဲ့ေကာင္ေပါ့ ။ ေမ်ွာ္လင့္မိတဲ့အရာေတြက မေမ်ွာ္လင့္ခဲ့တဲ့ လမ္းေတြကို ျဖတ္သန္းေမာင္းနွင္လာတယ္ ။ ကြ်န္ေတာ့္နွလံုးသားကိုမွ ဦးတည္ျပီး သူတို႕ေမာင္းနွင္လာတယ္ ။ ကြ်န္ေတာ္ မေရွာင္မိဘူး မမ ။ ေ၀ဒနာဆိုတာ ခံသင့္တဲ့အခ်ိန္မွာသာ ခံရတတ္တယ္ ဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္ သိပါတယ္ မမ ။ ေရွာင္ေျပးလည္း မလြတ္နုိင္ေလာက္ေအာင္ မမ ဆိုတဲ့ ေက်ာ႕ကြင္းထဲမွာ ေက်ေက်နပ္နပ္ျကီး အမိခံခဲ့တဲ့သားေကာင္ေပါ့ ။ ကြ်န္ေတာ္ ေပ်ာ္ပါတယ္ မမ ။ မမရဲ႕ တကယ့္စိတ္ခ်မ္းသာေနတဲ့အျပံဳးေတြကို ျမင္လိုက္ရတဲ့အတြက္ ကြ်န္ေတာ္ တကယ္ေပ်ာ္ပါတယ္ ။ မမရဲ႕ လက္မွာ ကြ်န္ေတာ္တစ္ခါမွ မျမင္ဘူးတဲ့ အမ်ိဳးသားလက္တစ္ဖက္ဟာ ကြ်န္ေတာ့္ရင္တစ္ခုတည္းသာ ေပါက္ကြဲေစနိုင္တဲ့ ႏ်ဴကလီးယားေပါ့ ။ ကြ်န္ေတာ္မငိုခဲ့ပါဘူး မမ ။ ကြ်န္ေတာ့္နွလံုးသားကသာ မ်က္ရည္ျမစ္ထဲက ေခါင္းမေဖာ္နိုင္တာ ။ ေမ်ွာ္လင့္ျခင္းေတြနဲ႕ တည္ခဲ့တဲ့ ဥယ်ာဥ္ဟာ နာက်င္ျခင္းေတြရဲ႕ ပိုင္နက္ထဲမွာ စြင့္စြင့္ကားကားပဲ ဖူးပြင့္လာပါတယ္ ။ ကြ်န္ေတာ္ဟာ ဥယ်ာဥ္္မွဴးေကာင္းမပီသခဲ့ပါဘူး မမ ။ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႕ ပ်ံ၀ဲလာတဲ့ လိပ္ျပာေတြကိုေတာ့ အားနာေနမိတယ္ ။ ျဖစ္နုိင္ရင္ သူတို႕အတြက္ သီးသန္႕ ပန္းတစ္ခင္းပ်ိဳးေပးခ်င္ပါတယ္ ။ အဲ့ဒီအခါက်ရင္ နာက်င္ျခင္းေတြကို အကုန္ ဖယ္ထုတ္ပစ္မယ္ ။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ငိုခ်င္လာမိတယ္ ။ ျဗဳန္းစားျကီး ကြ်န္ေတာ့္ အိပ္မက္ေတြဟာ လမိိုက္ညေတြနဲ႕ ငယ္ေပါင္းျကီးေဖာ္ေတြ ျဖစ္သြားတယ္ ။ မနက္ခင္းေတြကို ကြ်န္ေတာ္ တံခါးပိတ္ထားလိုက္ပါတယ္ ။ ညခင္းေတြနဲ႕ ေန႕တိုင္း ပုလင္းခ်င္းတိိုက္မိတယ္ ။ အသဲကြဲျခင္းဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာပဲ ကြ်န္ေတာ္ဟာ ထမင္းစားဖို႕ေတာင္ မအားလပ္ေတာ့ပါဘူး ။ အခန္းတံခါးကို ပိတ္ထားတယ္ ။ ျပတင္းေပါက္ေတြကို မဖြင့္ျဖစ္ဘူး ။ ကြ်န္ေတာ့္ လူငယ္ဘ၀ဟာ အေမွာင္ေတြနဲ႕သာ ယဥ္ပါးခဲ့ပါတယ္ ။ မမေပ်ာ္ေနတာျမင္တဲ့အတြက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ တကယ္ေပ်ာ္မိပါတယ္ ။ ကြ်န္ေတာ္၀န္ခံပါတယ္ မမ ။ မမရဲ႕ အေပ်ာ္ေတြျကားမွာ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ အတၱေတြ လံုးပါးပါးခဲ့ပါတယ္ ။ မီးျပတ္တဲ့ညမွာပဲ တိုက္တုိိက္ဆိုင္ဆိုင္ လကမိုက္ေနခဲ့တယ္ ။ ကြ်န္ေတာ့္မွာလည္း ထြန္းညွိစရာ ဘာတစ္ခုမွ မရွိတဲ့အတြက္ ကြ်န္ေတာ့္အခန္းဟာ ေမွာင္ေနပါတယ္ ။ တစ္ျခားသူေတြထက္ကို ပိုေမွာင္ေနရပါတယ္ ။ ခုတင္ေပၚပစ္လွဲလိုက္လည္း သတိရျခင္းေတြက ေခါင္းေထာင္ေထာင္ေနျကေတာ့ ခက္ပါတယ္ ။ ကြ်န္ေတာ္အိပ္မေပ်ာ္ဘူး မမ ။ မမရဲ႕ ညစဥ္ညတိုင္း ေကာင္းေသာညျဖစ္ပါေစ ။ မနက္ခင္းေတြတိုင္းလည္း ျကည္လင္ေအးခ်မ္းေနပါေစ

မမေရ ….. ။         ။

-ျကည္နိုင္၀င္း

August 14

 2015

11:56 PM

( ဟသၤာတ )